10 نشانه ابتلا به بیماری کلیه
به گزارش وبلاگ توسعه زندگی، بسیاری از افراد به بیماری های مزمن کلیوی مبتلا هستند، ولی از این وضع خود خبر ندارند.
بسیاری از افراد به بیماری های مزمن کلیوی مبتلا هستند، ولی از این وضع خود خبر ندارند. نشانه های اولیه بیماری های کلیه، بسیار جزئی و کم اهمیت به نظر می رسند و به همین دلیل ممکن است افراد چندین سال با این نشانه ها زندگی نمایند و شکایتی هم نداشته باشند. اما همین مسائل کوچک می توانند به نارسایی کلیه منجر شوند.
بهتر است از نشانه های بیماری های کلیوی مطلع باشید. اگر شما، اعضای خانواده و یا دوستانتان در هر مرحله ای از بیماری و یا سلامتی باشید، مطلعی از این نشانه ها می تواند شما را از خطرات بیشتر در امان دارد.
1- تغییرات ادرار
اغلب اوقات، چنانچه مسئله ای در کارکرد کلیه ها صورت پذیرد، اولین نشانه های آن در شرایط ادرار مشاهده می گردد. اگر نشانه های زیر را مشاهده کردید، اولین کاری که باید انجام دهید مراجعه به پزشک متخصص است:- دفعات مکرر ادرار در شب
- مشاهده ادرار کف آلود و رنگ پریده
- ادرار تیره رنگ
- دفع ادرار به همراه خون
- احساس درد و فشار به هنگام ادرار کردن
تجربه بیماران
- بعداز اینکه ادرار نموده و از دستشویی خارج می شوید، همچنان احساس درد و فشار دارید، اما ادراری برای دفع مجدد وجود ندارد.
- هنگامی که برای دفع ادرار به دستشویی می روید؛ هیچ ادراری دفع نمی گردد و یا با فشار زیاد ادرار را به صورت قطره ای دفع خواهید کرد.
- رنگ ادرار تا حدی به رنگ خون نزدیک است که تصور می کنید در حال دفع خون هستید.
2- ورم
عدم کارکرد صحیح کلیه ها، منجر به جمع شدن مایعات در بدن و بروز ورم می گردد. این ورم در نقاطی مانند پاها، مچ دست، شکم و حتی صورت نیز ایجاد شده و با درد همراه است.تجربه بیماران در این مورد چه بوده است:
- مچ دست و پاها تا حدی ورم می نمایند که ممکن است حتی فکر کنید کفش هایتان تنگ شده اند.
- ممکن است در کنار علایمی مانند ریزش مو و کاهش وزن بدن، صورت تان تپل تر به نظر برسد. این در واقع ورم صورت است.
- ورم در مچ پاها، احساس درد و خستگی را به حدی می رساند که حتی نمی توانید راه رفتن را تا کوچه بعد ادامه دهید.
3- خستگی
کلیه سالم، هورمونی به نام اریتروپوئیتین فراوری می نماید عامل حمل اکسیژن به وسیله گلبول های قرمز خون است. اگر کلیه از کار بیفتد، فراوری این هورمون نیز متوقف خواهد شد. این مسأله منجر به کاهش مقدار اکسیژن در گلبول های خون و نهایتاً سلول های مغز و ماهیچه های بدن می گردد.کمبود اکسیژن در سلول های بدن نیز خستگی آنها و بدن را در پی خواهد داشت. بیماران این خستگی را چطور توصیف نموده اند:
- احساس خستگی به طور مداوم همراه شماست و هیچ نیرویی در بدن خود حس نمی کنید.
- تمایل به خوابیدن، بیشر و بیشتر می گردد. به محض اینکه از محل کار به خانه می رسید، اولین چیزی که احساس می کنید، احتیاج شدید به خواب است.
- حتی اگر هیچ کاری انجام ندهید، همواره احساس خستگی می کنید؛ درست مانند اوقاتی که کار زیادی انجام داده و خستگی امان شما را بریده است.
4- لکه ها، جوش های پوستی و خارش پوست
کار کلیه، حذف مواد زائد از خون است. اگر کلیه ها کم کار شده یا از کار بیفتد، این مواد زائد وارد خون می شوند که می تواند بثورات پوستی و حس خارش شدید را ایجاد کند.تجربه بیمارانی که این شرایط را درک نموده اند:
- این شرایط، یک خارش عادی در بخشی از پوست نیست. احساس می کنید تمام بخش های سطحی و زیرین پوست، می خارند.
- برای برطرف خارش، ممکن است حتی از بُرس نیز بهره ببرید و به سبب خاراندن بسیار، به پوست خود صدمه بزنید.
5- حس کردن طعم آهن در دهان و یا نفسی آغشته به بوی آمونیاک
تجمع اوره و سایر مواد زائد در بدن، باعث می گردد که طعم مواد غذایی را متفاوت حس کنید. ممکن است این مسأله حتی علاقه شما را به خوردن گوشت و سایر مواد غذایی کم کند و وزن تان به شدت کاهش یابد.تجربه بیمارانی که این شرایط را درک نموده اند:
- احساس می کنید که مشغول لیسیدن یک تکه آهن کثیف هستید.
- هر چقدر هم اشتها داشته باشید، علاقه ای به غذا خوردن ندارید.
- قبل از اینکه دیالیز کنم به همین دلیل نزدیک به پنج کیلو وزن از دست دادم.
بیشتر بخوانید:از دلیل تادرمان عفونت کلیه
6- تهوع و استفراغ
مواد زائدی که به خاطر کم کاری یا نارسایی کلیوی در بدن انباشته شده است منجر به بروز حالت تهوع و استفراغ می گردد.تجربیات بیماران در این باره:
- علاوه بر خارش شدید، حالت تهوع امان تان را می بُرد. تقریباً تمام مدت بالا می آورید و نمی توانید هیچ چیزی را در معده تان نگه دارید.
- حالت تهوع نمی گذارد شما چیزی بخورید. من حتی قرص های فشار خونم را هم نمی توانستم بخورم.
7- تنگی نفس
تنگی نفس به دو دلیل به مسائل کلیوی مربوط می گردد: اول اینکه تجمع مایعات اضافی در بدن منجر به کاهش عملکرد ریه ها می گردد. عامل دوم کاهش مقدار اکسیژن در خون است که علاوه بر سایر سلول های بدن، سلول های بافت ریه را نیز با مشکل روبرو می نماید.تجربیات بیماران در این باره:
- وقتی تنگی نفس به سراغتان بیاید، شرایط بسیار بد می گردد. به این دلیل که هر لحظه ممکن است دچار تنگی نفس شوید و به زمین بخورید و آسیب ببینید، ترجیح خواهید داد بیشتر بنشینید و کمتر حرکت کنید.
- خوابیدن مشکل می گردد. تنگی نفسی که به سراغتان می آید احساس غرق شدن را به شما القا می نماید و به سختی می توانید نفس بکشید.
- اگر بخواهید راستا طولانی راه بروید یا از چند پله بالا بروید، احتمالاً دچار مشکل خواهید شد و به شدت خسته و بیحال می شوید.
8- احساس سرما
کم خونی ناشی از نارسایی کلیوی باعث افزایش احساس سرما در شما می گردد. ممکن است حتی در یک اتاق گرم هم سردتان گردد.تجربیات بیماران در این باره:
- گاهی به حد لرز سردتان می گردد.
- احساس سرمای زیاد در هر شرایطی ممکن است پیش آید. حتی زمانی که هوا بسیار بسیار گرم است، سرما برایتان غیر قابل تحمل خواهد بود.
9- سرگیجه و عدم تمرکز
کم خونی و کاهش مقدار اکسیژن در خون به دلیل نارسایی کلیه، باعث می گردد که مغز شما هم به مقدار کافی اکسیژن دریافت نکند. این مسأله منجر به سرگیجه، توهم و بروز مشکل در سیستم حافظه و تمرکز می گردد.تجربیات بیماران در این باره:
- شاید به یاد بیاورید که هفته گذشته چیزی را به همسرتان یادآوری نموده اید، اما نمی دانید در خصوص چه چیزی حرف زده اید. حتی گاهی این شرایط برای دو روز قبل هم پیش می آید. بعلاوه تمرکز خود را برای کارهایی مانند حل جدول و مطالعه از دست می دهید.
- همواره احساس خستگی و گیجی می کنید.
- اگر دوست داشته باشید در کارها مشارکت کنید، ممکن است به صورت ناگهانی دچار سرگیجه شوید. شاید تصور کنید این مسأله به خاطر کاهش مقدار قند خون است، اما مشکل جای دیگری است.
10- درد پهلو و پاها
بعضی از افراد مبتلا به مسائل کلیوی ممکن است درد شدیدی را در پشت، پهلوها و یا پاهای خود احساس نمایند. نارسایی پلی کیستیک کلیه، باعث ورم و درد شدید خواهد شد.تجربیات بیماران در این باره:
- اگر دردهایی در پهلوها یا پاهای خود حس می کنید، در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید. شاید دلیل آنها شروع بروز بیماری های کلیوی باشد.
- در تمام ساعات شب و روز، احساس درد در پشت، پهلو یا پاها امان تان را می بُرد؛ حتی نمی توانید از جایتان حرکت کنید.
به یاد داشته باشید، برای مطلعی از جزئیات بروز هر نشانه، باید به پزشک مراجعه کنید. در اغلب موارد، آزمایش خون و ادرار نیز به وسیله پزشک برایتان تجویز می گردد.