کرونا به غرورم برمی خورد... - وبلاگ توسعه زندگی

به گزارش وبلاگ توسعه زندگی، علی صمدی؛ ناظم حکمت شاعر عظیم ترک می گوید: از مردن نمی ترسم مردن به غرورم برمی خورد. حالا حکایت ماست که باید در مقابل ویروس ریز کرونا بگوییم: از کرونا نمی ترسیم کرونا به غرورمان برمی خورد.

انصافا جای شرمساری است که ویروس به این کوچکی انسان های بزرگی را از سپهر علم و فرهنگ و ادبیات و سیاست برمی چیند و ما واقعا نمی توانیم کاری بکنیم.

جولان دادن این ویروس تاجدار (چه ها که ازدست این تاجداران نمی کشیم) البته شاید کنایه ای باشد به ضعیف بودن انسان در مقابل مقدرات هستی و عظمت پرودگار عالم. این کنایه را هم باید به جان پذیرا باشیم و درباره آن بیاندیشیم. کرونا همچنین علاوه بر انسان های ضعیف، ضعف های انسانی و اجتماعی ما را نیز نشانه گرفته است و از ناحیه آن ضعف ها ضربه های مهلکی به ما وارد می نماید.

عادت های غلط، تشریفات زائد، تفریحات غیر ضروری، کاغذبازی های اداری، جلسه محوری و سمینار بازی، مسئولیت ناشناسی فردی و نقص در مدیریت اجتماعی از جمله مواردی هستند که کرونا از ناحیه آن ها و به خاطر آن ها ضربه های مهلک خود را به ما وارد می نماید.

دولت محترم در حالیکه مدام همگان را به پرهیز از اجتماعات غیرضروری دعوت می نماید خود فی المثل سمینار مناطق آزاد را در بندر انزلی با سخنرانی وزیر صمت و شرکت صد ها نفری مدیران و مسئولان دولتی برگزار می نماید! الان دیگر نمی توانیم بگوییم فلان اجتماع با رعایت ضوابط بهداشتی برگزار گردید. هیچ ضابطه بهداشتی جلودار ویروس نافذ و موذی کرونا نیست آن هم در اجتماعات چند صد نفری و لزوما چند ساعته.

اکنون که بعد از ماه ها تعلل و بی عملی مقررات محدودنماینده از اول آذر در مناطق درگیر ویروس اجرا می گردد می توان انتظار داشت که کرونا پیشروی روز افزون خود را کند نماید. موارد کاربردی سودمندی در مجموعه مقررات محدود نماینده وجود دارد که می تواند بدون آن که به اقتصاد ملی و معیشت مردم آسیبی وارد کند تا مدت های مدیدی اجرا گردد از جمله این موارد منع تردد های بین شهری خودرو های شخصی و تردد های داخل شهری خودرو ها از ساعت 9 شب تا 4 بامداد است.

با اجرای دقیق و کامل این بند، مسافرت های غیرضروری، دورهمی های خانوادگی و همچنین مراسم تشریفاتی تا حد زیادی برچیده می شوند. مردم برای کار های خیلی ضروری خود می توانند از خودرو های عمومی (اتوبوس، تاکسی و تاکسی تلفنی) استفاده نمایند تا هم به اقتصاد آسیب دیده ناوگان حمل و نقل عمومی یاری می گردد و هم اگر کسی واقعا کار ضروری نداشته باشد به مسافرت های درون یا برون شهری اقدام نمی نماید.

با این حال تعطیلی مغازه ها و مکان های کسب باید بعد از مدت مقرر برچیده گردد چرا که این مکان ها معمولا موجب اجتماع نمی شوند به عنوان مثال چه تراکم جمعیتی ممکن است در یک کتابفروشی، یا مغازه کفش و لباس صورت بگیرد؟ مضاف بر اینکه چنین مکان هایی مرکز کسب و ارتزاق قشر های مختلف مردم هستند و باید به این جنبه کار نیز توجه جدی داشت.

در خصوص تقلیل تعداد کارمندان باید توجه داشت که این طرح فقط شامل دوایر بدون ارباب رجوع گردد. متاسفانه در مقابل بعضی باجه های اداری شاهد تراکم جمعیت هستیم. مدیران نباید نسبت به این امر خطرناک بی تفاوت باشند. قرارگاه عملیاتی مبارزه با کرونا نیز باید با نظارت جدی موارد ایجاد تجمع را آنالیز و در اسرع وقت موجبات برطرف آن را فراهم کند.

در بسیاری از موارد با یک نوبت دهی ساده یا فعال کردن یک باجه دیگر می توان از بروز اجتماعات جلوگیری کرد، اما متاسفانه اغلب اقدامی در این زمینه صورت نمی گیرد.

خدمات اینترنتی و خصوصا پاسخگویی به وسیله تلفن در این روز ها باید بسیار تقویت گردد. متاسفانه در بسیاری از ادارات کسی تلفن ها را جواب نمی دهد و باید برای پرسیدن یک سوال ساده کفش و کلاه نموده بعد از ایستادن در صف های طولانی یک سوال ساده را مطرح و یک جواب دو کلمه ای را احتمالا به همراه ویروس کرونا گرفت و برگشت. نهایت این که مردم انتظار دارند دولت محترم به وظایف حاکمیتی خود با مسئولیت کامل عمل کند و صرفا به توصیه و تاکید اکتفا نکند.

نیم نگاهی به تجربه چین داشته باشیم بد نیست. این کشور میزبان اولیه ویروس کرونا بوده و اکنون در سایه اقدامات قاطع حاکمیتی کشوری سفید است چرا از تجربیات آن ها استفاده نمی کنیم؟ آیا کشور چین هم فقط به توصیه و تاکید اکتفا کرد؟ نه البته. در خبر ها شنیدیم که با بروز اولین نشانه های کرونا در بعضی شهر ها حکومت تمام عیار نظامی برقرار کرد. راستی ما چند نفر را به خاطر نزدن ماسک جریمه نموده ایم؟!