روایت جمال میرصادقی از محمدعلی جمال زاده - وبلاگ توسعه زندگی

به گزارش وبلاگ توسعه زندگی، هم زمان با فرارسیدن سال روز درگذشت محمدعلی جمالزاده، جمال میرصادقی از این نویسنده و پدر داستان کوتاه فارسی سخن گفت.

به گزارش وبلاگ توسعه زندگی، هفدهم آبان ماه در تقویم ایرانی یادآور درگذشت یکی از چهره های برجسته داستان نویسی، محمدعلی جمال زاده است. او را پدر داستان کوتاه زبان فارسی و آغازگر سبک واقع گرایی در ایران می دانند. بسیاری از ما آثار شاخص او نظیر یکی بود یکی نبود، فارسی شکر است و دارالمجانین را خوانده ایم و با قلم روان و شیرین او تاحدودی آشنایی داریم. محمدعلی جمال زاده افزون بر داستان نویسی، به روزنامه نگاری و ترجمه نیز پرداخته و از کنشگران سیاسی روزگار خود نیز بوده است.

به مناسبت سال روز درگذشت این نویسنده، اعضای دفتر معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی در خانه جمال میرصادقی حاضر شدند و ضمن تجلیل از این نویسنده، مدرس داستان نویسی و پژوهشگر داستان، دمی به یاد محمدعلی جمال زاده، مخاطب صحبت های میرصادقی درباره این نویسنده و سبک او شدند.

میرصادقی درباره تاریخ داستان نویسیِ ایران گفت: داستان کوتاه در ایران، حدود صد سال پیش (1300) با کتاب یکی بود یکی نبود جمال زاده شکل گرفت. پیش از این کتاب، مجموعه ای از داستان کوتاه به شکل امروزی وجود نداشت. جمال زاده به سبب حضور در اروپا، تسلط بر زبان و ادبیات فارسی، همچنین آشنایی و شناخت ادبیات غرب پایه گذار داستان کوتاه فارسی شد.

این نویسنده و پژوهشگر درباره سبک نوشتاریِ جمال زاده یادآوری کرد: زبان نوشتاریِ جمال زاده طنزآمیز، آمیخته به زبان عوام، و پر از مَثَل و واژگان و تعبیرهای عامیانه است. بعضی نیز پس از وی، از این سبک تقلید کردند، ازجمله علی دشتی و محمد حجازی .

او درباره اهمیت جمال زاده در شکل گیری داستان کوتاه اظهار داشت: جمال زاده نخستین کسی است که داستان کوتاه را به سبک و سیاق مدرن به ایران وارد کرد. اما سبک او پیرو چندانی نداشت و زود به افول رسید و صادق راهنمایی با شیوه ای بسیار مدرن تر، سبکی نو در داستان نویسی باب کرد.

میرصادقی با اشاره به توانمندیِ خلاقانه نویسیِ جمال زاده ابراز کرد: از دو قوه خلاقیت و آگاهیِ فرهنگی، برای نگارش داستان، جمال زاده تنها اولی را داشت؛ زیرا در ایران زندگی نمی کرد و از فرهنگ ایران دور بود.

او به تأثیر گی دوموپاسان، نویسنده فرانسوی بر جمال زاده اشاره و اظهار کرد: داستان های جمال زاده درست مانند داستان های گی دوموپاسان بر پایه حادثه شکل می گیرد، نه روان شناسیِ شخصیت های داستانی.

از نگاه این مدرس داستان نویسی، بهترین و ماندگارترین اثر جمال زاده، همان اثر نخستینش یعنی مجموعه داستان یکی بود یکی نبود است، و باقیِ آثارش به مرور که فاصله اش از ایران و ایرانی بیش تر شد، و شناختش از زبان مردم کوچه و بازار به روز نشد، در میان مردم از اقبال کم تری برخوردار شد.