ممنوع هایی که در اروپا مشروع می شوند، تمایل روزافزون اروپایی ها به ساخت حصارهای مرزی - وبلاگ توسعه زندگی

به گزارش وبلاگ توسعه زندگی، در جریان بحران پناهندگان اروپا در راستا عبور از خط قرمزهای خود قرار گرفته و ساخت حصارهای مرزی برای مقابله با پناهجویان که به عنوان تابو در این اتحادیه مطرح بود مشروعیت می یابد.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ توسعه زندگی، روزنامه نویه زوریخه سایتونگ، در مطلبی به این مسئله اشاره نمود که چگونه بعضی ممنوع ها در دوران بحران پناهندگان در اتحادیه اروپا به مآغاز تبدیل می گردد.

در این گزارش آمده است: در اروپا تمایل فزاینده ای به بستن قلمروها با حصارها و موانع فیزیکی برای جلوگیری از مهاجرت های غیر قانونی ایجاد شده است.

بحران پناهندگان سال 2015 حالا متحول شده است. تابوها در سیاست مهاجرت اتحادیه اروپا ازبین می رود. یکی از این تابوها استفاده از سیم های خاردار و نرده های مرزی است. تا به حال در اتحادیه اروپا این طور جا افتاده بود که این ها ابزار موثری برای تنظیم شرایط مهاجرت در اتحادیه اروپا نیستند. این راه حل به عنوان ابزاری گران و ناکارآمد در اتحادیه اروپا ارزیابی می شد و بروکسل هم تمایلی برای مشارکت اقتصادی برای ساخت این گونه حصارها با کشورها نداشت.

اما در تاریخ 10 نوامبر(19 آبان ماه) و در پی تشدید اوضاع در مرزهای لهستان، چارلز میشل، رئیس شورای اروپایی اعلام نمود که این امکان وجود دارد که اتحادیه اروپا بتواند در هزینه های ایجاد موانع فیزیکی در مرزها مشارکت کند.

چند هفته قبل از آن هم یلوا یوهانسون، کمیسر امور داخلی اتحادیه اروپا در لیتوانی نصب حصار در مرزها با بلاروس را ایده خوبی برای کاهش مهاجرت ها دانست.

این تغییر و تحول و روی آوردن به فرم نو بازدارندگی در برابر مهاجران، در جریان بحران ایجاد شده در مرزهای لهستان و بلاروس رخ داد. در این منطقه نیروهای مرزی لهستان از هر ابزاری برای جلوگیری از ورود پناهجویان از مرزها به اتحادیه اروپا استفاده می کردند. هم زمان لهستان ساخت یک حصار محکم فولادی که بر اساس اطلاعات رسانه های محلی 5.5 متر ارتفاع و 140 کیلومتر طول دارد را در دستور کار قرار داد.

در مجلس اروپا هم همچنان درباره ساخت حصارهای مرزی برای جلوگیری از هجوم مهاجران بحث می گردد. اواسط اکتبر هم تنها اکثریت اندکی در بین سران کشورهای اروپایی علیه تامین اقتصادی مشترک این ابزار وجود داشت.

اوایل اکتبر، هشت وزیر کشور از اروپای شرقی همراه با همتایان خود از کشورهای اتریش، دانمارک، یونان و قبرس در نامه ای به کمیسیون اروپایی خواهان حمایت بروکسل از کشورها در حمایت از مرزها و ساخت حصارهای فیزیکی برای مقابله با هجوم پناهندگان شدند.

به این ترتیب این رویکرد سختگیرانه که سال های 2010 آغاز شده و در جریان بحران پناهندگان در سال 2015 اولین نقطه اوج خود را به دست آورد تقویت شده است . این سیاست همان ساخت حصار و موانع فیزیکی برای جلوگیری و کاهش عبورهای مرزی برای مهاجران است.

از دوران انتها جنگ سرد که ابتدا منجر به تخریب بسیاری از موانع مرزی شد تا به حال در اروپا دیوارهای مرزی مستحکم به طول هزار کیلومتر ساخته شده است.

بحث برانگیزترین ساخت حصار مرزی در اروپا به وسیله ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان شکل گرفت که البته اولین آن هم نبود. وی در ژوئن سال 2015 تصمیم گرفت مرزهای خود در راستا بالکان را ببندد. در آن موقع صدها هزار مهاجر از ترکیه برای رسیدن به اروپا به مرزهای مجارستان هجوم آوردند.

مجارستان پس از آن حصار مرزی به طول 175 کیلومتر با صربستان ایجاد کرد. این طرح البته جواب داده و منجر به کاهش هجوم پناهندگان شد.

در حالی که رهبران کشورهای عضو ویسگراد از این اقدام مجارستان استقبال کردند اما واکنش های انتقادی به این اقدام از طرف برلین و بروکسل وجود داشت. فرانسه هم این حصار مرزی را سمبل بی توجهی به ارزش های اروپایی دانست.

اما مجارستان همچنان با وجود این انتقادها به سیاست های خود در ساخت حصارهای مرزی ادامه داد و آن را به صورتی متحول کرد که عبور از آن تقریبا برای همه مهاجران غیر ممکن شد.

مهاجران در پی ایجاد این حصارها راستا خود برای رسیدن به اروپا را تغیر دادند. از آن پس مهاجران کرواسی را به مقصد اسلوونی ترک نموده و از آنجا به اتریش و آلمان می رفتند.

اما ارتش در مرزهای کرواسی -اسلوونی و اسلوونی با اتریش هم حصارهای مرزی با سیم خاردار کشید. بعدها حصارهایی هم بین یونان و مقدونیه و بعلاوه بین مقدونیه و صربستان ایجاد شد.

به هر حال این مرزبندی ها به ابتکار اتریش شکل گرفت و منجر به بسته شدن راستا بالکان در ماه مارس سال 2016 شد. اسلوونی هم مرزهای خود را بست و بقیه کشورهای بالکان هم این فرایند را دنبال کردند.

اما در نهایت این حصارهای مرزی نبود که باعث کاهش هجوم پناهندگان به اتحادیه اروپا شد بلکه اجرای توافق نامه اتحادیه اروپا با ترکیه در 18 ماه مارس سال 2016 به داد اروپا رسید.

بعد از بسته شدن راستا بالکان کشورهای حوزه بالتیک و شمال اروپا ترسیدند که به کشورهای مقصد برای یک راستا مهاجرتی نو تبدیل شوند. به این ترتیب در عرض دو سال این کشورها آغاز به ساخت حصارهای مرزی با روسیه کردند.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب به تبدیل شدن حصارهای مرزی ساده در اروپا به موانع فنی پیچیده که دائما در حال توسعه و بهبود است اشاره نموده و نوشت: حصار 7 کیلومتری مرزی ملیلا که اسپانیا برای جلوگیری از هجوم مهاجران از مراکش ساخته است در امسال میلادی به صورت اساسی تعمیر نوسازی شد.

دولت اسپانیا این اقدام خود را به عنوان پیشرفتی بشر محبت آمیز اعلام نمود که در آن سیم های خاردار که پناهندگان هنگام عبور از آن به شدت مجروح می شدند برچیده شده است. طراحان موانع مرزی نو دوربین های حرارتی و آشکارسازهای حرکتی را بر روی دیوارهایی که در مرزها ساخته شد نصب کردند.

استونی هم اخیرا اعلام نموده که برای مقابله با پناهجویان می خواهد یک حصار سیم خاردار در مرزها با روسیه ایجاد کند.

لهستان هم ساخت یک حصار مرزی محکم با بلاروس را در دستور کار قرار داده است.